Ο Έκτορας Δέλτα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Σικάγο, computer science και sound engineering, ενώ ταυτόχρονα τελείωσε τις μουσικές του σπουδές στη σύνθεση και στο πιάνο.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ασχολήθηκε  με την παραγωγή και ηχογράφηση δίσκων, ενώ συνέθεσε και ενορχήστρωσε μουσική, για θεατρικά έργα, ταινίες, αλλά και διαφημιστικά σποτ. Έχει επίσης δουλέψει σαν ηχολήπτης και sound designer επί σειρά ετών στα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει ηχοληψία και μουσική παραγωγή. Με τη συγγραφή ασχολείται από μικρή ηλικία, λόγω όμως των επαγγελματικών του υποχρεώσεων δεν προχώρησε σε κάποια έκδοση.

Αρθρογραφεί στο λογοτεχνικό περιοδικό «Αντί χ Λόγου» καθώς και στον ιστότοπο «Youropia». Το Άγγιγμα είναι το πρώτο, από μία σειρά μυθιστορημάτων που σύντομα θα ακολουθήσουν.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

1. Με τη συγγραφή ασχολείστε από μικρή ηλικία αλλά το “Άγγιγμα” είναι το πρώτο εκδοτικό σας εγχείρημα. Ποια ήταν η αφορμή για τη συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος και ποιο το κίνητρό σας για την έκδοσή του;

Η ανάγκη να απελευθερώσω την ένταση, που είχαν δημιουργήσει οι εμπειρίες και τα βιώματα μίας ολόκληρης ζωής, αλλά και να απελευθερωθώ από αυτή, βρίσκεται πίσω από τη συγγραφή του “Αγγίγματος”. Δεν υπήρξαν κίνητρα ή σκοπιμότητες. Σε μία ύστατη προσπάθεια λύτρωσης, άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να εκραγεί συναισθηματικά και κατέγραψα στο χαρτί όλη εκείνη τη συναισθηματική έκρηξη. Έχω πει και άλλες φορές, ότι οι λέξεις ήταν πάντα εκεί, όπως και τα συναισθήματα που τις γέννησαν, εγώ απλώς τις έβαλα στη σειρά.

2. Είστε ικανοποιημένος από τις έως τώρα κριτικές;

Τόσο οι επίσημες κριτικές που απέσπασε το βιβλίο, όσο και οι κριτικές των αναγνωστών ήταν ιδιαίτερα θερμές και ενθουσιώδεις. Η αλήθεια είναι όμως, ότι δεν είχα συνείδηση της έκθεσης που θα προέκυπτε από την έκδοση του “Αγγίγματος”, δεν με είχε απασχολήσει η αντίδραση του κόσμου, γιατί πολύ απλά το “Άγγιγμα” δεν το έγραψα με γνώμονα τους ανθρώπους που θα το διάβαζαν. Για εμένα το βιβλίο αυτό, ήταν ένα απεγνωσμένο γράμμα που έκλεισα μέσα σε ένα μπουκάλι και πέταξα στον ωκεανό. Ίσως απλά ήθελα να το βρει και να το διαβάσει μόνο ένας άνθρωπος.

3. Η ηρωίδα του βιβλίου σας, η Νεφέλη, είναι μια γυναίκα, που κυκλοφορεί καθημερινά δίπλα μας αλλά για τον ήρωα του βιβλίου σας, τον Γιάννη, μοιάζει να είναι μοναδική, αν και τον πληγώνει βαθιά. Θεωρείτε ότι ο έρωτας μπορεί τελικά να είναι μια πλάνη ή υπάρχει στα αλήθεια;

Ένας απλός άνθρωπος μέσα στο πλήθος, γίνεται ξαφνικά με ένα μαγικό τρόπο, το κέντρο του κόσμου για κάποιον άλλον. Ο Έρωτας μας ωθεί να εξυψώσουμε, αυτόν που ερωτευόμαστε για να μπορέσουμε και εμείς να εξυψωθούμε μαζί του, εξυπηρετώντας βαθύτερες ανάγκες μας. Όμως η Πλάνη είναι πάντοτε παρούσα, γιατί ο Έρωτας, πρωτίστως δοκιμάζει τη λογική μας, που μοιάζει συνήθως ανήμπορη να επεξεργαστεί σωστά τα δεδομένα, αφού κατακλυζόμαστε από δυνατά συναισθήματα που κυριαρχούν πάνω στις επιλογές και εντέλει στις πράξεις μας. Ο Έρωτας, μεταμορφώνει τον συγκροτημένο άνθρωπο σε ήρωα και τον αδύνατο σε δυστυχισμένο. Δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός, είναι μία αστείρευτη πηγή κοσμογονικής ενέργειας, ικανή να δημιουργήσει σύμπαντα, αλλά και να καταστρέψει κόσμους. Όσον αφορά τους ήρωες του βιβλίου, ο Γιάννης είναι ερωτευμένος με μία ιδεατή και ιδεώδη ταυτόχρονα υπαρξιακή προβολή της Νεφέλης. Έχει εξιδανικεύσει από φόβο αλλά και από ανάγκη τον άνθρωπο που έχει απέναντι του και αγνοεί σχεδόν επιδεικτικά την πραγματικότητα. Δίνει μία μάχη μέχρις εσχάτων για αυτό που θα ήθελε να είναι η Νεφέλη, τραγικά εγκλωβισμένος σε ένα ουτοπικό περιβάλλον, με τις συνέπειες στο τέλος να είναι ολέθριες.

4. Πιστεύετε ότι οι «συμπτώσεις» στη ζωή μας είναι τυχαία γεγονότα ή εμφανίζονται μπροστά μας ως δείκτες που μας κατευθύνουν προς συγκεκριμένες καταστάσεις τις οποίες έχουμε ανάγκη να ζήσουμε για κάποιο σκοπό;

Έχω αποκλείσει την έννοια του Τυχαίου από τη ζωή μου και μάλιστα την κοσμοθεωρία μου αυτή, αρκετά συχνά την ενσαρκώνω στους ήρωες των ιστοριών μου. Πιστεύω διαισθητικά στη μαθηματική νομοτέλεια του Σύμπαντος και λέω διαισθητικά, γιατί δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω πλήρως τους Νόμους που το διέπουν. Δεν υπάρχει όμως κάτι το μοιρολατρικό σε όλο αυτό, έχουμε την ελεύθερη βούληση της τελικής επιλογής, μπροστά στα σταυροδρόμια που μας ανοίγονται σε διάφορες φάσεις της ζωής μας.

5. Μετά “Το Άγγιγμα” ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;

Το επόμενο βιβλίο μου θα είναι το «Θεσσαλονίκη – Αθήνα», το οποίο ξεκίνησε πριν από δυο μήνες σαν ένα διαδραστικό διήγημα από τον ιστότοπο Youropia. Τα κεφάλαια δημοσιεύονταν κάθε εβδομάδα, με τούς αναγνώστες να έχουν ενεργό ρόλο στην πλοκή και στη κορύφωση του. Είχε μεγάλη απήχηση η ιστορία και αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Δέχτηκα δεκάδες προτροπές από αναγνώστες να γίνει βιβλίο και έτσι πήρα την απόφαση να το υλοποιήσω, γιατί η αλήθεια είναι, ότι λόγω του περιορισμένου χώρου και χρόνου, δεν ανέπτυξα την ιστορία όπως ακριβώς ονειρευόμουν και είναι μία ιστορία που έχω και εγώ πολύ αγαπήσει αλλά και διασκεδάσει κατά τη συγγραφή της. Με το βιβλίο θα μου δοθεί η ευκαιρία να εμβαθύνω ακόμα περισσότερο στις ζωές των ηρώων, αλλά και να εισάγω νέους που θα έχουν ενεργή συμμετοχή στην πλοκή και στην εξέλιξη.

6. Πείτε μας περισσότερα για το «Θεσσαλονίκη – Αθήνα».

Είναι η ιστορία δύο φίλων, που σε μία ανέλπιδα προσπάθεια τους να σώσουν ένα μικρό παιδάκι που πάσχει από μία σπάνια ασθένεια και χρειάζεται άμεση μεταφορά στο εξωτερικό, αποφασίζουν να κάνουν αεροπειρατεία σε μία πτήση εσωτερικού που εκτελεί το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη Αθήνα. Η ενέργεια τους αυτή πυροδοτεί ανεξέλεγκτες καταστάσεις και οι ανατροπές που παρουσιάζονται έχουν καταλυτικό ρόλο. Είναι μία βαθιά ανθρώπινη ιστορία, που όμως συγγραφικά φοράει ένα κωμικοτραγικό μανδύα.

7. Τι σημαίνει για εσάς έμπνευση;

Αυτή είναι νομίζω μία από τις σπάνιες ερωτήσεις, που αν την κάνεις σε χίλιους ανθρώπους θα λάβεις χίλιες διαφορετικές απαντήσεις. Η έμπνευση για εμένα, είναι η προσωρινή άδεια που σου δίδεται από το Σύμπαν, για να εξερευνήσεις νέους κόσμους.Έρχεται σε εμάς, όταν η ανάγκη για υπέρβαση της υπόστασης αγγίζει τον πόνο. Η έμπνευση πάντοτε ακολουθεί τον πόνο. Είναι ίσως η μοναδική οδός, για να μπορέσεις να υπερβείς τα όριά σου και μέσα από την τέχνη σου, να αποτυπώσεις τις εμπειρίες εκείνων των ταξιδιών. Χρειάζεται όμως κόπος και σκληρή δουλειά, για να μετατρέψεις τις εμπειρίες σου σε έργα.

8. Πως αισθάνεστε όταν δημιουργείτε μέσω της συγγραφής;

Νιώθω άβολα με την λέξη «δημιουργία» και αυτό συμβαίνει, γιατί πιστεύω ότι μόνο ο Θεός είναι σε θέση να δημιουργήσει. Οι άνθρωποι μεταστοιχειώνουν καλλιτεχνικά, δανειζόμενοι στοιχεία από την παλέτα της ζωής, αφού ουσιαστικά δεν έχουμε τη δυνατότητα δημιουργίας της πρώτης ύλης και αυτή είναι η διαφορά μας από τον Θεό. Ο Θεός μόνο μπορεί να παράξει έργο από το κενό και ως εκ τούτου να δημιουργήσει.

9. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σας εμπνέουν;

Με εμπνέει το ήθος και η ανιδιοτέλεια του βίου αρκετών ανθρώπων. Συνήθως είναι μικρές καθημερινές πράξεις, που όμως έχουν μέσα τους το σπόρο του μεγαλείου. Ένας πεινασμένος που ταΐζει ένα αδέσποτο, ένα μικρό παιδί που βοηθά ένα τυφλό να διασχίσει τον δρόμο. Αυτοί είναι οι ήρωες μου και νιώθω μεγάλη περηφάνια όταν τους συναντώ. Ξέρετε, οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν (εσφαλμένα) ότι δεν είναι ικανοί να ηγηθούν, να κάνουν τη διαφορά ή εν τέλει να αλλάξουν προς το καλύτερο τον κόσμο, γιατί δεν αντιλαμβάνονται, κυρίως από φόβο, ότι η αλλαγή προς το καλύτερο είναι μόνο ένα μικρό βήμα αλήθειας και αγάπης. Ψάχνουμε τη λύση στα προβλήματά μας, αγνοώντας επιδεικτικά το γεγονός, ότι εμείς είμαστε η λύση.

10. Εσείς πιστεύετε ότι αποτελείτε πηγή έμπνευσης για τους άλλους;

Είμαι ένας άνθρωπος που γράφει ιστορίες, τίποτα περισσότερο.

11. Ποια φράση/μότο σας εμπνέει, σας κινητοποιεί στη ζωή;

“Να έχεις μια καρδιά που ποτέ δε σκληραίνει, ένα χαρακτήρα που ποτέ δεν κουράζει, ένα άγγιγμα που ποτέ δεν πονά.”

12. Αν μπορούσατε να κάνετε κάτι για να κινητοποιήσετε άλλους ανθρώπους σε δράση τι θα ήταν αυτό;

Θα ζητούσα από τα μικρά παιδιά, να γράψουν δέκα εντολές – οδηγίες για το πώς ονειρεύονται τον κόσμο. Στη συνέχεια θα τις αναρτούσαμε σε μεγάλα πανό στις πόλεις μας, ώστε να βλέπουμε καθημερινά τι κάνουμε λάθος, αλλά και εκείνα να θυμούνται όταν ενηλικιωθούν τι πραγματικά είχε σημασία στη ζωή.

13. InspireYourLife σημαίνει “Δώσε πνοή στη ζωή σου” και γίνε το καλύτερο που μπορείς σε ψυχή, σώμα και πνεύμα! Εσείς σε ποιον άξονα της ζωής σας δίνετε προτεραιότητα (Body/mind/soul?) Η ισορροπία μεταξύ των 3 είναι κάτι που επιθυμείτε άρα έχει και νόημα να προσπαθείτε; Ή είναι κάτι ανέφικτο στην καθημερινότητά μας;

Νους υγιής εν σώματι υγιεί, και έτσι προσπαθώ να ζω όσο πιο ισορροπημένα μπορώ. Φυσικά η ανθρωποφάγος καθημερινότητα το καθιστά όλο και πιο δύσκολο, αλλά δεν καταθέτω τα όπλα.

14. Πιστεύετε ότι μπορεί να φτάσει κάποιος το απόλυτο νόημα ζωής ή είμαστε καταδικασμένοι σε μία διαρκή αναζήτησή του;

Θα σας απαντήσω εμμέσως, δανειζόμενος μία πρόταση ενός εκ των κεντρικών ηρώων του βιβλίου Θεσσαλονίκη – Αθήνα : “Ο Δογματισμός, είναι το τέλος του ταξιδιού προς την αλήθεια”.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Έκτορα Δέλτα: 

http://on.fb.me/W35UfZ
http://on.fb.me/106BBrT