Γράφει η Ελένη Χαραμή, Ψυχολόγος, Συστημική-Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια

Photo from http://kootation.com

“…Φοβάμαι πως δεν είμαι καλή μαμά… Κάθε πρωί ξυπνάω με άγχος, κουρασμένη και σίγουρη πως δεν θα τα προλάβω όλα. Τα παιδιά δεν τρώνε πρωινό, εκνευρίζομαι, χάνουν το σχολικό και εγώ καθυστερώ στη δουλειά. Το απόγευμα μαγειρεύω, καθαρίζω το σπίτι, ενώ τα ελέγχω στα μαθήματά τους και πάλι έρχεται το βράδυ χωρίς να έχω ένα ελεύθερο λεπτό για εμένα. Με το σύζυγό μου δεν προλαβαίνουμε να μιλήσουμε και δεν αντέχω στην σκέψη πως και η αυριανή ημέρα θα είναι ίδια…”

Δεν είναι παρά ο τυπικός λόγος μίας μητέρας, μίας γυναίκας, που κάποιος τρίτος θα έλεγε πως δεν έχει να αντιμετωπίσει κάτι δύσκολο, παρά τη ρουτίνα. Όταν όμως, η καθημερινότητα στερείται των μικρών καθημερινών απολαύσεων που μπορεί να μας προσφέρει, είναι η κατάλληλη στιγμή να ανακτήσουμε τον έλεγχο και να επιδιώξουμε αλλαγή στο πρόγραμμά μας.

Η σημερινή γυναίκα καλείται να φανεί αντάξια των πολλαπλών ρόλων που έχει αναλάβει: σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, νοικοκυρά και συχνά αισθάνεται ενοχή που δεν επικεντρώνεται στο μητρικό ρόλο, για να προσφέρει στα παιδιά της όλη της την ενέργεια. Θα ήταν εύκολο και απλοϊκό να πούμε: “Ιεραρχήστε τις προτεραιότητες σας”, αλλά συγχρόνως και άτοπο, αφού το ζητούμενο δεν είναι να περιορίσουμε μια γυναίκα στη μητρότητα. Οι αρμονικές συζυγικές σχέσεις, η πληρότητα της επαγγελματικής επάρκειας και η διατήρηση του σπιτικού ενισχύουν την οικογενειακή ισορροπία.

6 απλές συμβουλές για ανάκτηση της ενέργειας στην καθημερινότητα:

• Απενοχοποίηση: Τα παιδιά μας δεν τραυματίζονται αν δεν είμαστε οι βιονικές γυναίκες. Ποιοτικός χρόνος δεν είναι ο πολύς χρόνος, αλλά οι σημαντικές δραστηριότητες και η κάλυψη των αναγκών.

• Επαναπρογραμματισμός: Αν ένα πρόγραμμα δεν είναι λειτουργικό, πρέπει να αλλάξει. Με χαρτί και μολύβι σχεδιάζουμε την καθημερινότητά μας. Ποιος πρέπει να αναλάβει τί. Οι σύζυγοι και τα παιδιά αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους: το σπίτι ανήκει σε όλους.

• Δεν εξιδανικεύουμε το… Σαββατοκύριακο: Αν μεταθέτουμε καθετί ευχάριστο για το Σαββατοκύριακο, σίγουρα δε θα αρκούν οι 48 ώρες του και θα καταλήξουμε να θεωρούμε τις υπόλοιπες ημέρες βασανιστικές. Κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας καθημερινά, γιατί όχι και μαζί με τα παιδιά μας ή και το σύζυγο μας. Η ευχαρίστηση δεν είναι ανταμοιβή, είναι δικαίωμα.

• Συγκαλούμε οικογενειακό συμβούλιο: Σε μια οικογένεια ο καθένας πρέπει να συμβάλλει για την ευημερία του άλλου. Επικοινωνώντας ήπια την κατάστασή μας, θα εκπλαγούμε με την κατανόηση και τη βοήθεια που θα μας προσφερθεί. Αντιθέτως αν επιμένουμε στο να αναλαμβάνουμε εμείς όλες τις ευθύνες, δε διδάσκουμε στα παιδιά μας τον καταμερισμό των δραστηριοτήτων και αποξενώνουμε το σύζυγό μας.

• Μετά από έναν καλό ύπνο… όλα φαίνονται καλύτερα: Δεν πρέπει να παραμελούμε τις επαρκείς ώρες βραδινού ύπνου. Είναι βασική αναζωογόνηση του οργανισμού.

• Ζητάμε βοήθεια: Αν έχουμε εντοπίσει πως στο οικογενειακό μας σύστημα υπάρχει έλλειψη ορίων, δυσκολία στη διάκριση των ρόλων και διαρκής μετατόπιση της ευθύνης, δε διστάζουμε να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό. Πολλές φορές μια εξωτερική ενίσχυση, είναι απαραίτητη.

Τέλος, ας ξεχάσουμε τα πρότυπα! Η αλλαγή προς μία πιο ευχάριστη και λειτουργική καθημερινότητα δεν πραγματοποιείται μέσα από ανέφικτους στόχους και προσήλωση στην τελειότητα, παρά μόνο με μικρά, σταθερά και οργανωμένα βήματα.