Το Σαββατοκύριακο για τους πολυάσχολους εργαζόμενους ανθρώπους συνήθως περνά με τις πιο φιλόδοξες προσδοκίες για την εβδομάδα που έρχεται. «Από Δευτέρα θα κάνω αυτό, θα κάνω εκείνο, θα συναντήσω τον τάδε…» και η λίστα των υποχρεώσεων γεμίζει ασφυκτικά πολύ. Έτσι όταν Δευτέρα πρωί ερχόμαστε αντιμέτωποι μαζί της παθαίνουμε πανικό! Συνειδητοποιούμε ότι έχουμε να κάνουμε τόσα πολλά που δε θα προλάβουμε ούτε τα μισά! Με άλλα λόγια με την καταγραφή της λίστας προγραμματίσαμε για ακόμη μια φορά την… αποτυχία μας.

Το να μείνουμε όμως στη συχνότητα της αποτυχίας, δεν είναι καθόλου καλή ιδέα. Χρειάζεται να δράσουμε άμεσα για να ξεμπλοκάρουμε και να γεμίσουμε το μυαλό μας με αισιόδοξες και παραγωγικές σκέψεις. Σημαντικό για να γίνει αυτό είναι να συνειδητοποιήσουμε ποιος μας «κλέβει» τον χρόνο.

Photo from www.jodyjelas.com

Τί κάνω;

Βήμα 1: Ηρεμώ και επαναπρογραμματίζομαι.

Το θέμα της διαχείρισης του χρόνου φαίνεται να είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί σχεδόν ολόκληρο τον ανθρώπινο πληθυσμό. Το να τα βάλω με τον εαυτό μου και να εγκλωβιστώ σε σκέψεις του τύπου «είμαι άχρηστος/η, ανίκανος/η, δεν πρόκειται να προοδεύσω ποτέ», δεν ωφελεί σε κάτι, παρά μόνο χάνω επιπλέον χρόνο και παρατείνω το άγχος μου. Η καταστροφολογία και το κατσάδιασμα του εαυτού μας είναι ένας ανύποπτος κλέφτης του χρόνου μας, που μάλιστα πολύ συχνά τον δικαιολογούμε ως φυσιολογικό.

Πώς ενεργώ;

Αφιερώνω λίγα λεπτά παίρνοντας βαθιές αργές αναπνοές για να χαλαρώσω. Αδειάζω το μυαλό μου από αρνητικές καταστροφικές σκέψεις και  συντονίζομαι με αυτό που πραγματικά επιθυμώ να επιτύχω μέσα στην ημέρα.

Βήμα 2: Ξεκαθαρίζω τη λίστα μου.

Αν υπολογίσουμε τις ώρες που χρειάζεται καθεμιά από τις εργασίες της λίστας και τις αθροίσουμε, διαπιστώνουμε συνήθως ότι αγγίζουν ένα νούμερο ανέφικτο να χωρέσει μέσα στο 24ωρό μας.

Πώς ενεργώ;

Επικεντρώνομαι σε αυτά τα πράγματα που είναι σημαντικά να γίνουν. Ποια είναι παραγωγικά; Ποια θα με οδηγήσουν στους στόχους μου; Ποια θα με κάνουν να αισθάνομαι περήφανος/η στο τέλος της ημέρας για την ολοκλήρωσή τους; Αν κρίνω ότι όλα είναι σημαντικά, θέτω προτεραιότητες, ξεκινώ με τα πιο επείγοντα και τα υπόλοιπα τα αναθέτω σε άλλους ή τα μεταφέρω για την επόμενη μέρα ή εβδομάδα.

Βήμα 3: Οριοθετώ την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης

Ας το παραδεχτούμε. Είτε είμαστε χρήστες των social media είτε όχι, έχουμε όλοι λίγο ή πολύ έναν εθισμό με τα μέσα που μας προσφέρει το διαδίκτυο. 

Ειδικά τελευταία με τα smart phones είναι εξαιρετικά εύκολο να συνδεθούμε και να συνομιλήσουμε με τους ανθρώπους μας 24 ώρες το 24ωρο. Ξεκινάει το πρωί και μπορούν εύκολα να περάσουν 30 λεπτά με τo άνοιγμα των e-mails, τον έλεγχο του Facebook (μου έκανε κανείς like?), τα σχόλια στο Twitter και την ανάγνωση των blogs και όλα αυτά χωρίς καν να σηκωθούμε από το κρεβάτι μας! Ακόμη λοιπόν μία μεγάλη διαρροή πολύτιμου χρόνου…

Δικαιολογημένα θα πουν κάποιοι ότι αυτό δεν είναι σπατάλη χρόνου, διότι αποτελεί κομμάτι της δουλειάς τους, δικτύωση με τους πελάτες και εντοπισμό νέων ευκαιριών. Σύμφωνοι. Αλλά χρειάζεται να αναγνωρίζουμε πότε θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνοντας την εργασία μας πιο αποδοτική και πότε θα πρέπει να αποσυνδεόμαστε.

Πώς ενεργώ;

Ξεκαθαρίζω πόσο χρόνο χρειάζομαι για κοινωνική δικτύωση ως μέρος της εργασίας μου και πόσο χρόνο για προσωπική ευχαρίστηση, εκπαίδευση ή ενημέρωση. Ορίζω μέσα στην ημέρα 2-3 διαφορετικές χρονικές περιόδους που θα ασχολούμαι με αυτήν.

Βήμα 4: Αναγνωρίζω τί μου αποσπά την προσοχή χωρίς λόγο.

Είναι συνήθεις μέσα στην ημέρα οι σαμποτέρ της προσοχής μου: «Ας απαντήσω σε αυτό το e-mail, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη της εργασίας μου, αλλά έλα μωρέ δε θα μου πάρει πολύ χρόνο!», «Ας δω αυτό το βίντεο στο YouTube που μου στέλνει ο φίλος μου να χαλαρώσω λιγάκι…», «Ας κάνω κλικ σε αυτή την ιστοσελίδα (και στη συνέχεια να χαθώ στο σερφάρισμα των άλλων ιστοσελίδων που μου προτείνει η συγκεκριμένη με παραπομπές) γιατί μετά θα το ξεχάσω!» και πλήθος άλλων αφορμών που αθροιστικά αποσπούν ένα μεγάλο κομμάτι του εργασιακού μας χρόνου.

Πώς ενεργώ;

Πριν υποκύψω σε κάποιον από τους παραπάνω πειρασμούς ρωτάω τον εαυτό μου: Ο χρόνος που θα αφιερώσω είναι προς όφελος της επιχείρησής μου; Θα μου αποφέρει χρήματα; Σχετίζεται με κάποιον βασικό μου πελάτη; Μπορώ απατώντας σε κάποιον να του προσφέρω ουσιαστική βοήθεια ή ακόμη καλύτερα να επωφεληθούμε και οι δύο από αυτό; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε κάντε delete. Μην υποκύπτετε σε κάτι που θα σας αποπροσανατολίσει και θα είναι επιζήμιο για την εργασιακή απόδοσή σας.

Να θυμάστε ο χρόνος μας είναι πολύτιμος. Και ο τρόπος με τον οποίο τον αξιοποιούμε δείχνει σε μεγάλο βαθμό την αυτοξία μας. Ξεκινήστε την ημέρα σας με ρεαλιστικές προσδοκίες, ξεκαθαρίστε τί είναι σημαντικό για εσάς, μάθετε να αναγνωρίζετε και να απομακρύνετε ό, τι σας «κλέβει» τον χρόνο!