Freedigitalphotos

Τον 4ο π.Χ. αιώνα ο Ιπποκράτης δίδασκε μέσα από τον πασίγνωστο αφορισμό του ότι: «Φάρμακό σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακό σας». Μετά από χίλια επτακόσια περίπου χρόνια σιγής αρκετοί σύγχρονοι επιστημονικοί φορείς του πλανήτη μας, ύστερα από σχετικές μελέτες και πειραματισμούς αναγνώρισαν πρόσφατα, ότι ο Κώος ιατροφιλόσοφος είχε δίκιο.

Στο «Περί Διαίτης» έργο του (παρ. 2) ο Ιπποκράτης αναφέρει: «Θεωρώ ότι όποιος πρόκειται να συγγράψει ορθά για την ανθρώπινη διατροφή, πρέπει πρωτίστως να γνωρίζει και να διακρίνει την ανθρώπινη φύση γενικά, να γνωρίζει τα στοιχεία από τα οποία ο άνθρωπος συνετέθη εξ αρχής και να διακρίνει από ποια μέρη ελέγχεται. Αν αγνοεί την αρχική σύνθεση της ζωής, δεν θα καταφέρει να κατανοήσει τι προκαλούν εκείνα τα συστατικά της και αν δεν γνωρίζει ποια κατάσταση επικρατεί στο σώμα, δε θα κατορθώσει να συστήσει ωφέλιμη διατροφή για τον άνθρωπο. Εκτός όμως από αυτά ο συγγραφέας πρέπει να γνωρίζει και το ρόλο που παίζουν όλες οι τροφές και τα ποτά που συνθέτουν τη διατροφή μας, ποια δύναμη έχει το καθένα από τη φύση, την ανάγκη και την ανθρώπινη επεξεργασία. Πρέπει να γνωρίζει κανείς πώς μπορεί να μειώσει τη δύναμη που έχει δώσει η φύση στις ισχυρές ουσίες και πώς με την επεξεργασία να προσθέτει δύναμη στις ανίσχυρες, ανάλογα πάντοτε με την περίσταση».

Εδώ βρίσκονται και οι βασικές αρχές και νόμοι της σύγχρονης Ολιστικής Διαιτολογίας, που βασίζονται αφενός μεν στους γενικούς κανόνες της υγιεινής διατροφής, αφετέρου δε στην προσωπική ιδιοσυγκρασία κάθε ανθρώπου ανάλογα με τις τάσεις, την κληρονομικότητα και την παθολογία του.

Άρτος
Ο ένζυμος άρτος (ψωμί με προζύμι) ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες τουλάχιστον από τις αρχές της 5ης π.Χ. χιλιετίας και εθεωρείτο μαζί με τους άλλους καρπούς ιερό δώρο της θεάς Δήμητρας προς τους ανθρώπους. Κατά τη Μινωική, τη Μυκηναϊκή και την Κλασική περίοδο τα δημητριακά αποτέλεσαν τη βάση διατροφής των Πελασγών ολόκληρης της Μεσογείου. Η πανάρχαια λέξη σίτισις – σιτίζομαι, που σημαίνει τρώγω -τρέφομαι, βασίζεται στο σίτο. Τα λαγάνια ή μακαρόνια (λάγανον= λεπτό φύλλο ζυμαρικού: Λεξικό Σκαρλάτου Βυζαντίου) κατά την παλαιά ονομασία τους είναι ελληνική ανακάλυψη των Πελασγών της Μεγάλης Ελλάδος.

Δημητριακά ολικής αλέσεως
Τα δημητριακά ολικής αλέσεως – πιτυρούχα, όπως είναι το σιτάρι, το κριθάρι, η σίκαλη, η βρώμη, το καλαμπόκι, ο αμάρανθος (ιερός καρπός των Τολτέκων, των Μάγιας και των Ίνκας), το ρύζι (που αποτέλεσε επί χιλιετίες την διατροφική βάση των πολιτισμών της Ανατολικής Ασίας) και τα παράγωγά τους (μούσλι, ψωμί, πίττες, ζυμαρικά, γλυκίσματα) πρέπει να αντικαταστήσουν τα επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία λευκά και χημικώς επεξεργασμένα δημητριακά και να αποτελέσουν ξανά την θεμελιακή τροφή του σύγχρονου ανθρώπου.

Όσπρια
Τα όσπρια είναι άλλη μία σπουδαία αλλά παρεξηγημένη κατηγορία τροφών, που ξανακερδίζει το χαμένο έδαφος ανάμεσα στα σύγχρονα διαιτολόγια. Τα όσπρια (φακές, φάβα, φασόλια, ρεβίθια) είναι τροφές πλούσιες σε φυτικές πρωτεΐνες, σύνθετους υδατάνθρακες υψηλής ποιότητας, άφθονες φυτικές ίνες και λίγα ωφέλιμα λιπαρά. Τα όσπρια κατατάσσονται στις θεραπευτικές τροφές, αφού η κατανάλωσή τους μειώνει τη χοληστερίνη στο αίμα και πιθανόν προστατεύει από τον καρκίνο, τις καρδιακές παθήσεις και το κυκλοφορικό, βοηθά στη μείωση των επιπέδων  σακχάρου στο αίμα και επιβραδύνει την γήρανση.

Ξηροί καρποί
Οι ξηροί καρποί είναι η πιο παρεξηγημένη τροφή από όλες τις φυτικές τροφές. Όλοι σήμερα υποστηρίζουν ότι οι καρποί αυτοί παχαίνουν, γι’ αυτό δεν πρέπει να τους τρώμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο απουσιάζουν από τα σύγχρονα διαιτολόγια. Οι πρόγονοί μας είχαν τους ξηρούς καρπούς ως βασική τους τροφή. Στην «Πολιτεία» ο Πλάτωνας θεωρεί τα καρύδια και τα αμύγδαλα ως βάση τροφής των πολιτών της ιδανικής πολιτείας. Οι ξηροί καρποί αποτελούσαν βασική τροφή των φιλοσόφων. Εκτός των σπουδαίων συστατικών τους (πρωτεΐνες-υδατάνθρακες υψηλής ποιότητος και όλες σχεδόν τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα) περιέχουν και τα λεγόμενα ωφέλιμα αντιγηραντικά λιπίδια Ω-3 και Ω-6. Οι ξηροί καρποί πρέπει να τρώγονται ωμοί με φρούτα φρέσκα ή ξερά, με σαλάτα ή με δημητριακά (μούσλι) και όχι ψημένοι ή αλατισμένοι με συνοδεία αλκοολούχων ποτών ή μετά το γεύμα.

Σπόροι
«Οι τροφές πρέπει να παρασκευάζονται με σουσάμι, με σπόρους και άλλους παρόμοιους καρπούς. Αν και αυτές οι τροφές είναι λιπαρές, δεν πειράζει, διότι μπορεί κανείς να χορτάσει τρώγοντας λίγο» («Περί Διαίτης Υγιεινής» παρ. 4). Οι σπόροι αλεσμένοι και μη (κολοκυθόσπορος, λιναρόσπορος, ηλιόσπορος, σουσάμι κ.ά.) είναι οι πιο ξεχασμένες τροφές του σύγχρονου διαιτολογίου μας. Όπως λέει κι ο Ιπποκράτης δεν παχαίνουν, διότι δεν μπορούμε να φάμε πολλούς. Περιέχουν σε άφθονες ποσότητες τα απαραίτητα για τον οργανισμό Ω-3 και Ω-6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και κάποιες ωφέλιμες ουσίες, που λέγονται λιγνίνες και που μπορούν ακόμη και να αναστείλουν διάφορες βαριές εκφυλιστικές αρρώστιες, όπως ο καρκίνος, τα εγκεφαλικά και οι καρδιοπάθειες. Είναι πλούσιοι σε βιταμίνες A, C, D, K, E, όλο το σύμπλεγμα των Β και την Β12, καθώς και όλα τα μεταλλικά στοιχεία. Είναι πλούσιοι σε πρωτεΐνες (30%-35%), χλωροφύλλη, άλφα και βήτα καροτίνη, βιοφλαβονοειδή, τρυπτοφάνη, ισοφλαβόνες, αλκαλοειδή και στερόλες.

Οι ουσίες αυτές είναι τόσο απαραίτητες στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού, όσο και το νερό που πίνουμε. Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στο ταχίνι ολικής αλέσεως και στο παστέλι, που αποτελούσαν από την αρχαιότητα τη βασική τροφή των Ελλήνων και Ρωμαίων πολεμιστών, των αθλητών και των ολυμπιονικών.

Η ελιά και το ελαιόλαδο
«Η τροφή δεν είναι τροφή, αν δεν έχει την δύναμή της. Ό,τι δεν είναι τροφή γίνεται τροφή, αν μπορεί να θρέψει» (Ιπποκράτης «Περί Τροφής» παρ. 21). Η ελαία κατά την Αρχαιότητα αποτελούσε το ιερό δένδρο της θεάς Αθηνάς και σύμβολο θριάμβου, σοφίας, αφθονίας και υγείας, ενώ ο «κλάδος ελαίας» αποτελούσε το ιερό σύμβολο ειρήνης.

Ο καρπός της ελαίας, η ελιά και ο «χρυσός» χυμός του, το ελαιόλαδο, αποτελούν δύο από τις καλύτερες τροφές που μπορεί να τρώει ο άνθρωπος. Περιέχει σε μεγάλες ποσότητες βιταμινών Α, Ε, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, σελήνιο, χαλκό, φώσφορο, κάλλιο, νάτριο, διάφορες πολυφαινόλες και πολλά ακόμη ιχνοστοιχεία. Το ελαιόλαδο παρουσιάζει αντιγηραντική και θεραπευτική δράση σε πολλών ειδών ασθένειες.

Φρούτα και λαχανικά φρέσκα και αποξηραμένα
«Η τροφή για τους νέους πρέπει να είναι εν μέρει επεξεργασμένη, μεταβλημένη για τους γέροντες και γι’ αυτούς που βρίσκονται στην ακμή της ηλικίας τους αμετάβλητη» (Ιπποκράτης «Περί Τροφής» παρ. 41). Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά είναι η πιο απαραίτητη τροφή για τον άνθρωπο, διότι εκτός των σπουδαίων συστατικών που περιέχουν, επειδή τρώγονται ωμά, έχουν την τόσο απαραίτητη σε όλους μας ζωτική ενέργεια. Αν θα έπρεπε να διαλέξουμε τα δύο κορυφαία λαχανικά που βοηθούν περισσότερο από τα υπόλοιπα στην μακροζωία, αυτά είναι το σκόρδο και το κρεμμύδι. Κατά γενική ομολογία των επιστημόνων του πλανήτη, τα δύο αυτά συγγενή είδη βολβών είναι σίγουρα μέσα στις δέκα πολυτιμότερες τροφές που υπάρχουν. Όλοι οι αρχαίοι λαοί γνώριζαν τις θεραπευτικές και ζωογονητικές ιδιότητες των δύο αυτών θαυματουργών τροφών.

Ξερά φρούτα και λαχανικά
Τα ξερά σύκα, τα δαμάσκηνα, οι χουρμάδες, οι σταφίδες, οι λιαστές ντομάτες, τα αποξηραμένα μανιτάρια αποτελούν μεγάλες πηγές μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Τα ξερά φρούτα είναι πρώτης ποιότητας γλυκό για όλες τις ώρες της ημέρας, που δεν παχαίνει, τονώνει και μας γεμίζει δύναμη και ενεργητικότητα. Τα φρούτα πρέπει να τρώγονται πριν από τα γεύματα (μισή – μία ώρα) ή μεταξύ των γευμάτων και όχι μετά τα γεύματα.

Θαλάσσια φύκια
Τα αποξηραμένα θαλάσσια φύκια (kobi, miso κ.ά.), που μπορούμε να προσθέτουμε στα γεύματά μας, είναι πρώτης τάξεως θεραπευτική τροφή και συστήνεται από όλους τους σύγχρονους φυσιοθεραπευτές και διαιτολόγους. Περιέχουν αντιοξειδωτικές και βιοφλαβονοειδείς ουσίες, που προστατεύουν από τη γήρανση και τον εκφυλισμό του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ είναι πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες.

Φύτρες
Τα φύτρα από φρεσκοφυτεμένους σπόρους δημητριακών και οσπρίων (σιταρόχορτο, χόρτο φαγόπυρου, βρώμης, κριθαριού, φασολιού, φακής κ.ά.) είναι σπουδαία τροφή, τελείως άγνωστη σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους. Αποτελούν μία διατροφική πανάκεια, διότι τρώγονται ωμά και περιέχουν την τόσο απαραίτητη ζωτική ενέργεια, όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, αλλά και πολλές ακόμη άγνωστες ουσίες που δεν ξέρουμε τη δράση τους. Τα φύτρα είναι τα νεογέννητα, τα «μωρά» των φυτών που είναι γεμάτα από σφρίγος και ζωτικότητα.

Θεραπευτικές γλυκαντικές ουσίες και φυσικά ελιξήρια
«Η τροφή μπορεί να αποτελέσει φάρμακον άριστον, όμως η τροφή μπορεί να αποτελέσει και φάρμακο χείριστο, η τροφή είναι χείριστη ή άριστη ανάλογα με την περίσταση» («Περί Τρο-φής» § 19). Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από την παροχή γλυκού στη διατροφή μας. Είναι γνωστό ότι οι χημικά επεξεργασμένες γλυκαντικές ουσίες, όπως η λευκή ζάχαρη, η γλυκόζη, η φρουκτόζη, η ασπαρτάμη και άλλες, μας παχαίνουν και καταστρέφουν σταδιακά την υγεία μας. Όμως οι περισσότεροι δεν ξέρουμε ότι η μαύρη ζάχαρη, η μαύρη μελάσα, το σιρόπι αλόης, το πετιμέζι, η σταφιδίνη, το αγνό μέλι, το σιρόπι σφενδάμου και μερικές ακόμη φυσικές ακατέργαστες γλυκαντικές ουσίες, εκτός του ότι δεν παχαίνουν, όταν καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες μπορούν να θρέψουν και να θεραπεύσουν τον οργανισμό μας. Οι φυσικές αυτές ουσίες είναι πλούσιες σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και μεταλλικά άλατα.

Mαγιά της μπύρας
Η μαγιά της μπύρας είναι ένα πρώτης τάξεως φυσικό συμπλήρωμα διατροφής. Περιέχει πολύ μεγάλες ποσότητες σιδήρου και άλλων μεταλλικών στοιχείων, καθώς και όλες τις βιταμίνες της σειράς Β. Η δράση της είναι αντιοξειδωτική και αντιγηραντική.

Αλόη
Το κακτοειδές φυτό αλόη και τα προϊόντα της αποτελούν άλλο ένα κορυφαίο συμπλήρωμα διατροφής. Σε αντίθεση με την Aloe vera που καλλιεργείται κυρίως στις γεωργικές φάρμες, η Aloe ferox (άγρια αλόη) μεγαλώνει μόνη της στο φυσικό της περιβάλλον χωρίς λιπάσματα, φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα και έχει ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ασβεστίου και αμινοξέων που ξεπερνούν κατά πολύ αυτά των άλλων ειδών aloe.

Ψάρια, η ζωική αβλαβής τροφή
«Όλες οι αιτίες των ασθενειών ανάγονται ουσιαστικώς σε μία: οι πιο βαριές τροφές βλάπτουν επιφανέστατα τον άνθρωπο με τον χειρότερο τρόπο είτε είναι άρρωστος είτε είναι υγιής» («Περί Αρχαίης Ιητρικής» παρ. 6). Η φυλή της νήσου Οκινάουα στην Ιαπωνία είναι η δεύτερη πιο μακρόβια φυλή μετά τους χορτοφάγους Χάνζα των Ιμαλαΐων. Ένας από τους λόγους της μακροζωίας τους είναι και η παραδοσιακή ψαροφαγία, ενώ τρώνε ελάχιστα κρέατα και καθόλου γαλακτοκομικά. Τα ψάρια είναι η καλύτερη ποιοτικώς ζωική τροφή.

Πηγές: http://thesecretrealtruth.blogspot.com,
Bιβλίο «THE SILENT HEALER».