Πριν ακόμη προσδιορίσουμε τον όρο φιλία, ας θυμηθούμε εκείνες τις πρώτες μέρες στο δημοτικό σχολείο, όταν ψάχναμε απεγνωσμένα δύο ίδια με τα δικά μας μάτια να ακουμπήσουμε τον φόβο μας. Όλοι έχουμε αυτή τη γλυκιά ανάμνηση να μπαίνουμε στην τάξη πιασμένοι χεράκι-χεράκι με τον διπλανό μας και να γυρίζουμε σπίτι και να λέμε πως βρήκαμε τον κολλητό μας σήμερα.

Η δική μου κολλητή για παράδειγμα ήταν η Βασούλα, την αποκαλούσα έτσι και καμάρωνα. Ένα μέχρι χθες άγνωστο παιδάκι που είχε μπει στην καρδιά και στην παιδική ψυχούλα μου. Μαζί ζήσαμε όμορφες στιγμές, αθώες, γλυκές, με εντάσεις κάποιες φορές και μαλλιοτραβήγματα, όμως πάντα στο ίδιο θρανίο καταλήγαμε μέχρι την τρίτη τάξη του λυκείου.

Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης: «Φίλος με την έννοια της αληθινής φιλίας δε μπορεί να είναι κανείς με πολλούς ανθρώπους, όπως δεν μπορεί να είναι ερωτευμένος με πολλά πρόσωπα συγχρόνως. Γιατί η πραγματική φιλία μοιάζει με την υπερβολή, και η υπερβολή όταν πρόκειται για αγάπη, στρέφεται, από τη φύση της σ’ ένα ορισμένο πρόσωπο. Και φυσικά, δεν είναι δυνατό, ν’ αρέσουν πολλοί στο μεγαλύτερο βαθμό στο ίδιο πρόσωπο. Εκτός απ’ αυτά πρέπει ν’ αποκτήσει κανείς με μακροχρόνια επικοινωνία σχετική πείρα (για το χαρακτήρα τους), πράγμα πάρα πολύ δύσκολο. Είναι ενδεχόμενο, όταν πρόκειται για συμφέρον και ευχαρίστηση ν’ αρέσει κάποιος σε πολλούς, γιατί είναι πολλοί οι τέτοιοι, κι η (αμοιβαία) παροχή υπηρεσιών χρειάζεται λίγο χρόνο».

Τι αλλάζει όμως στις μέρες μας και νιώθουμε την ανάγκη να αποκτήσουμε διαδικτυακούς φίλους, είναι σημεία των καιρών ή είναι μια νέα μορφή επικοινωνίας;

Για να κάνεις φίλους στα κοινωνικά δίκτυα είναι πλέον πολύ δύσκολο, αρκεί να ακούς την ίδια μουσική, να κάνει like στα ίδια άρθρα και χωρίς να το καταλάβεις σου έχει έρθει το friend request. Κάποια από αυτά τα αιτήματα μπορεί να κρύβουν και κάποιο είδος φλερτ, αλλά είναι στο χέρι του καθενός πως θα το χειριστεί. Έτσι λοιπόν, χωρίς να το καταλάβεις βρίσκεσαι σε μια μεγάλη παρέα που σχολιάζει αυτά που γράφεις, γελάει με τα αστεία σου, σε λέει όμορφο στις φωτογραφίες και επισημαίνει πόσο σε αγαπάει με καρδούλες και άλλες φατσούλες. Αυτό είναι το παρεάκι σου, υπάρχουν όμως και αυτοί οι λίγοι, οι μετρημένοι στα δάχτυλα, που θα νιώσουν, θα διαισθανθούν την ψυχολογία σου και θα σου στείλουν προσωπικό μήνυμα.

Εκεί αρχίζει να αναπτύσσεται μια σχέση που μπορεί να εξελιχθεί σε φιλία. Είναι εκείνοι οι φίλοι που σε ρωτάνε γιατί ανεβάζεις όλο θλιμμένα τραγούδια, που προσέχουν γιατί σταμάτησες να χαμογελάς στις φωτογραφίες. Είναι εκείνοι που αμέσως καταλαβαίνουν πως ερωτεύτηκες και σου στέλνουν ένα μήνυμα γλυκό χωρίς να ρωτάνε πολλά. Είναι εκείνοι οι φίλοι που, ενώ το πρωί δουλεύουν, μιλάτε μέχρι τα ξημερώματα μόνο και μόνο για να σου κάνουν παρέα, επειδή έχεις πεσμένη διάθεση ή επειδή θες ερωτικές συμβουλές. Στην τελική, είναι όλοι εκείνοι οι φίλοι που τους νιώθεις τόσο κοντά σου και μπορεί να μην τους έχεις συναντήσει ποτέ.

Από τη δική μου εμπειρία οι φίλοι από τα social media μπορούν να γίνουν πραγματικοί φίλοι, εγώ νιώθω περήφανη για τους φίλους μου και θέλω να τους ευχαριστήσω που μου στάθηκαν στα ευχάριστα, αλλά και στα δυσάρεστα, που περνάμε όμορφες διαδικτυακές στιγμές και μοιραζόμαστε κομμάτια της ζωής μας.

 Πηγη