Το καλοκαιράκι του Αγίου Δημητρίου και το μυστήριο της Ρωμαϊκής Αγοράς!

Οκτωβρίου 20, 2014

Η Πέγκυ Ζάρρου προτείνει:

Τι ζέστη κι αυτή! Είναι το καλοκαιράκι του Αγίου Δημητρίου, μου είπε κάποιος. Που να μαζευτώ να δουλέψω. Ο νους μου είναι συνέχεια στη βόλτα. Χτες λοιπόν ξεκίνησα για το Βυζαντινό Μουσείο -είναι ακριβώς δίπλα στο Πολεμικό Μουσείο. Τρέχει τώρα η Έκθεση ‘δια-’ για τα 100 του χρόνια με έργα αρχιτεκτόνων και εικαστικών μέχρι τις 29 Οκτωβρίου. Ξεχώρισα το έργο ‘διά-βαση’ της ομάδας ‘Unexposed Photographers’.

Το πρόγραμμα μετά έλεγε να πάω στο γραφείο ενός φίλου που έχει ‘δυνατό’ Wi-Fi να δουλέψω -γιατί του γείτονά μου σέρνεται- γι’ αυτό και κουβάλαγα στην πλάτη το λάπτοπ, που δεν είναι και ιδιαίτερα ελαφρύ. Η ώρα είναι σχεδόν 2μ.μ. και η λιακάδα υπέροχη. Δεν είχα καμία διάθεση να κλειστώ μέσα σε τέσσερις τοίχους… 18 Οκτωβρίου και όλοι κυκλοφορούν με φανελάκι! Αλλάζω κατευθείαν το schedule και δίνουμε ραντεβού στο Μοναστηράκι! Το επιχείρημά μου ‘είναι αμαρτία να κλειστούμε μέσα’ ήταν αρκετό και δε χρειάστηκε πολύς κόπος για να τον πείσω.

Ανεβήκαμε προς την Πλάκα, περνώντας έξω από τη Ρωμαϊκή Αγορά. Κάποιο δρώμενο γινόταν αλλά δεν ξέραμε ακριβώς τι, ο ήλιος βάραγε κατακούτελα και δε σταματήσαμε. Δε φαινόταν εξάλλου και κάτι το ιδιαίτερο. Ούτε φασαρία ούτε πολύς κόσμος… Πάμε για καφέ στην Κλεψύδρα; Πάμε! Ούτε σκαμπό δεν υπήρχε. Πάμε Διόσκουρους. Τρία τραπέζια ήταν ελεύθερα κι αυτά μέσα στον ήλιο… δεν υπήρχε καμία περίπτωση. Ήδη το περπάτημα και το βάρος από το λάπτοπ με είχε κουράσει και δε θα άντεχα να πιω καφέ στον ήλιο πάνω από 10 λεπτά. Ξανακατηφορίσαμε προς τη Ρωμαϊκή Αγορά…

Μήπως να μπούμε να δούμε τί γίνεται; Το εισιτήριο είναι 2 ευρώ… εφικτό. Μπήκαμε. Μας υποδέχτηκε ένα κορίτσι 10-12 χρόνων. Βγήκαμε μετά από αρκετή ώρα… κάποιοι άλλοι! Συγκλονίστηκα, συγκινήθηκα, προβληματίστηκα… ‘ΒΙΩΣΑ’! Δεν μπορώ να πω πιο πολλά γιατί θα σου το χαλάσω. Μπορώ όμως να σου πω να πας οπωσδήποτε! Καθημερινά από το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα.

Με δυσκολία είπαμε τις πρώτες κουβέντες μετά από αυτό. Θέλαμε ησυχία να κάτσει όλη αυτή η εμπειρία μέσα μας. Είχα ξεχάσει το βάρος στην πλάτη αλλά διψούσα πολύ. Καταλήξαμε στον όμορφο κήπο του Ατενέουμ για τσιπουράκι και μεζέ και συμφωνήσαμε ότι ζήσαμε κάτι που άνοιξε καινούριους ορίζοντες στη σκέψη και στην καρδιά! Ε, ναι… αυτό ήταν Βίωμα!

Σας αφιερώνω τώρα κι ένα τραγουδάκι σκρατς ρέγκε!  Kαλή εβδομάδα να έχουμε!

 

About Author



Ποια είναι η δική σου ερώτηση / σχόλιο;

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Επιτρέπονται τα εξής στοιχεία και ιδιότητες HTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>