Γράφει η Ελένη Χαραμή, Ψυχολόγος, Συστημική-Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια

Photo from www.soulsatisfactionforwomen.com

Τα πέντε αναπτυξιακά στάδια του ζευγαριού, όπως τα σκιαγράφησε η Dr. Susan Campbell, Ψυχολόγος και Θεραπεύτρια ζεύγους, πυροδοτούν την ανακάλυψη κάποιων βασικών αρχών, κατά τη διάρκεια του “ταξιδιού”. Είναι ενδιαφέρον να τα απαριθμήσουμε:

 1. Αρχή της Συνεχούς Ανάπτυξης: Η διαδικασία ανάπτυξης της συντροφικής σχέσης είναι συνεχής διαδικασία που οδηγεί προς κάθε επόμε νο στάδιο και δεν σταματά ποτέ. Απηχεί σε μεγάλο βαθμό και τη αέναη πορεία ολοκλήρωσης και αναγέννησης της κάθε μονάδας για να προσαρμοστεί σε κάθε σύστημα που ανήκει.

2. Αρχή της Εξελικτικής Προόδου: Υπάρχει μια προγραμματισμένη διαδοχή στα στάδια του ταξιδιού της σχέσης, τα οποία πρέπει να ολοκληρωθούν για να ακολουθήσουν τα επόμενα.

3. Αρχή της Συν-ισότητας: Προκειμένου να λειτουργήσουμε σαν όλον, είναι απαραίτητο να εκδηλωθούν και να ακουστούν οι φωνές του κάθε μέλους και να αξιολογηθούν ίσα και δίκαια, με βασικό στοιχείο την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης του καθενός.

4. Αρχή του να Δώσεις για να Πάρεις: Με το σεβασμό της μοναδικότητας του άλλου νιώθουμε πιο ικανοί να δοθούμε στη σχέση. Το δόσιμο αυτό δεν ισοδυναμεί με εξαφάνιση του εαυτού μας, αλλά απεικονίζει πόσα αντίστοιχα κερδίζουμε μέσα από τη συντροφικότητα.

5. Αρχή της Συμπληρωματικότητας: Η συντροφικότητα δεν ισοδυναμεί με προσπάθεια του να μεταβάλλουμε τον εαυτό μας  σε αντίγραφο του συντρόφου μας. Αντιλαμβανόμαστε τις διαφορές μας και τη μοναδικότητα μας και αποτελούμε βάσει της ολιστικότητας σύνολα με αλληλοεξαρτώμενες δυναμικές.

6. Αρχή του σεβασμού για τις Διαφορές: Η δημιουργία του συστήματος του ζεύγους βασίζεται στην ένωση δύο διαφορετικών ατόμων. Δεν πρέπει να φοβόμαστε τις διαφορές μας, ούτε και να κρύβουμε την ατομικότητας μας. Όσο περισσότερο αναδεικνύουμε τα τόσα πολλά στοιχεία μας, εκπορευόμενοι από σεβασμό και για τον Άλλο, τόσο ενισχύουμε την πολυπλοκότητα της σχέσης.

7. Αρχή της Αμοιβαίας Δημιουργίας: Η πραγματικότητα και οι συναλλαγές των συντρόφων είναι μια διαπροσωπική δημιουργία. Οι πράξεις και η ανταπόκρισή μας στον Άλλο, συνθέτουν και την απεικόνισή του στα μάτια μας.

8. Αρχή της Ατομικότητας: Όσο πιο βαθιά εμπλεκόμαστε σε μια συντροφική σχέση τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε την ατομικότητά μας. Ακόμα κι αν αυτό ακούγεται οξύμωρο, στην πραγματικότητα είναι ο μοχλός για να συνειδητοποιήσουμε την ταυτότητά μας και να την καλλιεργήσουμε στην συνδιαλλαγή μας στο πλαίσιο της σχέσης.

9. Αρχή της Αλληλεξάρτησης: Σαν συνέχεια της παραπάνω αρχής, η αλληλεξάρτηση επιβεβαιώνει πως η μοναδικότητά μας υφίσταται για να ολοκληρώσει το παζλ του συστήματος του ζεύγους και τα περαιτέρω πολλαπλά συστήματα που ανήκουμε. Μοιραζόμαστε, προσφέρουμε και παίρνουμε σε όλη την πορεία μας.

10. Αρχή της μη Τελειότητας: Πορευόμαστε στο ταξίδι της σχέσης μας και της ζωής μας γενικότερα έχοντας στο νου μας όχι τον προορισμό, αλλά την πορεία. Την τελειότητα πιθανόν να μην την αγγίξουμε ποτέ, αλλά ο δρόμος με το όραμά της μας προσφέρει πολλά και ανεκτίμητα.

Το χτίσιμο μιας συντροφιικής σχέσης είναι διαδικασία μάθησης – της απόλυτης κατανόησης του εαυτού μας και της απόλυτης κατανόησης του Άλλου. Τα λάθη και οι δυσκολίες δεν πρέπει να μας τρομάζουν, τα εμπόδια δεν είναι ανυπέρβλητα και πρέπει να εκτιμούμε και να χαιρόμαστε το εδώ και τώρα, που είναι το εφαλτήριο για το αύριο.