Γράφει η Μαρία Παγκάλου, διεθνής πρωταθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής (Ατλάντα 1996), αρχιτέκτονας και μαθήτρια στο διαλογισμό της RajaYogα

Κάθε έτος, τιμάται η ζωή του Χριστού και η δύναμη της  αγάπης που σαν κύμα εξαπλώνεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Πώς μπορούμε να διατηρούμε μία ευλαβική στάση έχοντας αδερφικό βλέμμα προς όλους αμερόληπτα;

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι μία ευκαιρία για εστίαση και αποστασιοποίηση. Μπορεί να αποτελέσει μία προσφορά προσπάθειας από όλους για όλους, ώστε η ατμόσφαιρα να αλλάξει συλλογικά σε κάτι πιο ευρύ και οικουμενικό. Να αλλάξει σε ένα κλίμα συγχώρεσης που θα μας φέρει πιο κοντά στην ψυχή μας, στην αγάπη του Θεού και στους γύρω μας.

Αν κρατούμε λίγες, αλλά ουσιώδεις σκέψεις στο δοχείο του νου μας, θα είμαστε σε θέση να μιλήσουμε ανείπωτες αλήθειες μέσα από τα μάτια μας και τα αγνά μας αισθήματα.

Τέτοια αισθήματα, μας πάνε πέρα από την κριτική, το παράπονο, τη σύγκριση και τη διαίρεση, μας κάνουν συνετούς και ουσιώδεις, πανέτοιμους να θυσιάσουμε την προσκόλληση στον εγωισμό και την έπαρση.

Η σύνεση, είναι η πνευματική μας νοημοσύνη για να αποφεύγουμε τα διαβολικά μας υπολείμματα και η ουσία, είναι η άφθαρτη περιουσία της ψυχής. Αυτά είναι τα φετινά μας εργαλεία ή αλλιώς θεία δώρα, προκειμένου να διακρίνουμε το σωστό από το λάθος και να παραμένουμε στο νόημα της αγάπης του Θεού.

Ο στοχασμός και ο διαλογισμός μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο για μία ζωή πιο ελεύθερη, μία ανάταση και ανάσταση του εαυτού μας. Μπορούν να επιφέρουν την επιθυμητή αποφασιστικότητα για να θυσιάσουμε το λυπηρό παρελθόν στη φωτιά της αγάπης, χωρίς εντάσεις και πάθη. Απλά και μόνο με την κατανόηση ότι δε μας είναι πλέον χρήσιμο.

Σκέψεις για στοχασμό:

1) Ποια αρετή θα αποκαλύψω σε μένα και στους άλλους αυτό το Πάσχα;

2) Τι καινούργιο παρατηρώ να ανασταίνεται μέσα μου;

3) Πόσο κοντά θέλω να έρθω στην Πηγή;

Σκέψεις για την προσευχή ή το διαλογισμό μας:

1) Είμαι μία ψυχή, ένα ον γαλήνης, ένα ον ουσίας.

2) Συνδέομαι με την καλή, αγαθή, αγνή μου φύση και μένω για λίγες στιγμές σε μία λιτή, απέριττη σιωπή.

3) Στο Φως του Θεού, βιώνω την αγάπη Του και ξαναβρίσκω τη δύναμή μου.