4 αλήθειες για τις σχέσεις που στ’αλήθεια δεν γνωρίζετε
Γράφει η Ελίνα Γιαχαλή, NLP Life & Business Coach
Αλλά που ακόμα δεν θα σας τις πω. Σας τις λέω πιο κάτω, αλλά για να φτάσουμε εκεί πρέπει να ρίξουμε μια ματιά σε δυο τρία πραγματάκια πρώτα… Το πρώτο; Η εποχή μας.
Τα τελευταία 50 χρόνια οι σχέσεις μεταξύ των δυο φύλων έχουν υποστεί περισσότερες αλλαγές από ότι υπέστησαν τα τελευταία 2000 χρόνια! Είμαστε μάρτυρες και πρωταγωνιστές παράλληλα μιας εποχής που μόνη σταθερά είναι η έλλειψη σταθεράς.
Οι άνθρωποι στη ζωή μας έρχονται, μένουν, ίσως φύγουν, ίσως μείνουν με άλλη μορφή σχέσης. Το μόνο σίγουρο που έχετε στα χέρια σας, το μόνο σίγουρο που έχουμε στα χέρια μας είναι ο διάλογος με τον εαυτό μας και η αλήθεια της φύσης μας. Ότι ευτυχισμένοι και πλήρεις νιώθουμε μέσα από το μαζί. Μέσα από το μοίρασμα.
Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν παραιτηθεί από την επιθυμία τους να ζήσουν το “μαζί” επειδή βίωσαν έναν δυσάρεστο χωρισμό ή μια δυσάρεστη σχέση. Πιο συγκεκριμένα γνωρίζω Πολλούς τέτοιους ανθρώπους!
Ιδιαίτερα οι γυναίκες ξέρετε μπορούν να βιώσουν φυσικό πόνο από τον πόνο του χωρισμού. Δεν το λέω μόνο εγώ, το λέει Louann Brizendine στο βιβλίο της The Female Brain.
Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
Αλήθεια έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί πονάμε;
Εννοώ γιατί είμαστε από κατασκευής φτιαγμένοι να βιώνουμε την αίσθηση του πόνου;
Έτσι είχε τα νεύρα του μια μέρα ο Πανάγαθος και είπε:
«Ας εγκαταστήσω στα ζώα και τους ανθρώπους το λογισμικό του πόνου; Για να σπάσω τη μονοτονία»;
Δεν νομίζω…
Η θετική πρόθεση του πόνου είναι να μας δείξει ότι κάτι μέσα μας ή πάνω μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Κάτι δεν λειτουργεί καλά. Όταν χτυπάς το πόδι σου καλή ώρα, αρχίζει και πονάει έτσι ώστε να σου επιβάλλει να το προστατέψεις και να το φροντίσεις. Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με την ψυχή. Όταν πονάει, κάτι ζητάει. Δεν ωφελεί να κάθεσαι να την κοιτάς και να θυμώνεις και από πάνω επειδή πονάει!
Όταν αρχίζει και πονάει η ψυχή μας, θα σας κακοκαρδίσω, αλλά σπάνια φταίει ο άλλος. (Πολύ σπάνια όμως!) (Όχι τόσο, ακόμα πιο σπάνια!!!)
Ο άλλος, λοιπόν, μπορεί να είναι η αφορμή για να βγει στην επιφάνεια μια πληγή που ήταν από πριν εκεί. Αν νιώσουμε ότι μας «απορρίπτει», «θυμώνει», «μειώνει», «αδιαφορεί» ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, πιο πριν έχουμε κάνει το ίδιο εμείς στον εαυτό μας!
Στην πραγματικότητα μάλιστα, μπορεί εκείνος να μην κάνει τίποτα από τα παραπάνω. Ξέρετε όλοι οι άνθρωποι έχουν τους δαίμονες τους να αντιμετωπίσουν. Δεν είναι μόνο δικό μας προνόμιο αυτό.
Όταν ερχόμαστε κοντά με έναν άνθρωπο, προσκαλούμε στη ζωή μας συνθήκες τις οποίες θέλει – χρειάζεται να ζήσει η ψυχή μας για να ανεβεί ένα σκαλί πιο πάνω. Κανείς άνθρωπος που προσκαλέσαμε στη ζωή μας δεν είναι περιττός. Έφερε δώρα και πήρε δώρα από την πορεία του δίπλα μας. Το κομμάτι που μας αναλογεί είναι να αντιληφθούμε πλήρως τα δώρα που δεχτήκαμε και να προχωρήσουμε. Στα επόμενα που μας περιμένουν.
4 αλήθειες λοιπόν σε αυτό το άρθρο:
1. Ο πόνος είναι πληροφορία. Όχι συμφορά. Κανείς πόνος δεν κρατάει για πάντα.
2. Είμαστε εδώ για να είμαστε μαζί. Γυναίκες και άντρες μαζί, εννοώ
3. Σε έναν χωρισμό δεν «φταίει» κάποιος. Οι άνθρωποι συχνά κάνουν πράγματα γιατί απλά έτσι. Δεν κάνουν πράγματα «σε εσένα».
4. Αν νιώθετε ότι κάποιος σας πόνεσε, ρίξτε το φακό σε αυτή τη φωνούλα στο κέντρο του μυαλού σας. Δείτε τι έχει να πει, τι της φταίει πραγματικά, συζητήστε το, λύστε το ή αποδεχτείτε το και Προχωρήστε. Πιο ασφαλείς και ελεύθεροι.
Στη γωνία σας περιμένει μια υπέροχη έκπληξη. Υπογράφω.
Τελικά η ζωή είναι μια όμορφη περιπέτεια; Ή μια δοκιμασία; Τι θα διαλέξετε σήμερα;