Πολλοί από εμάς χάνουμε το πολύτιμο παρόν, είτε γιατί έχουμε προσκολληθεί στο παρελθόν, είτε γιατί ατενίζουμε το μέλλον με ιδιαίτερο ζήλο. Στην κοινωνία μας, ο χρόνος χρησιμοποιείται ως μέσο προγραμματισμού και οργάνωσης. Κάποιοι από αυτούς τους προγραμματισμούς από την Ανατολή μέχρι τη Δύση της ζωής μας είναι οι παρακάτω:

Από τα 5 έως τα 18 μας χρόνια πηγαίνουμε στο σχολείο, από τα 19 έως και 23 σπουδάζουμε, από τα 24 μέχρι τα 64 εργαζόμαστε και από τα 65 και πάνω, στη Δύση της ζωής μας, επέρχεται η χαλάρωση διεκδικώντας ηρεμία και γαλήνη κατά το χρόνο της σύνταξης. Είτε δούμε το παραπάνω παράδειγμα είτε κάποιο άλλο, βλέπουμε ότι ο κύκλος του προγραμματισμού επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητά μας.

Βλέποντας τα μεγέθη του χρόνου μέσα από τα μάτια της φαντασίας, οι εποχές του χρόνου μπορούν να παραλληλιστούν με τις 4 φάσεις της ημέρας.

Χειμώνας = Μεσάνυχτα

Άνοιξη = Ξημέρωμα

Καλοκαίρι = Μεσημέρι

Φθινόπωρο = Ηλιοβασίλεμα

Ομοίως, σπάζοντας την ημέρα σε 3 μέρη, σε ένα 24ωρο έχουμε 3 οκτάωρα. Όπου για 8 ώρες ο άνθρωπος εργάζεται, 8 ώρες διασκεδάζει, μορφώνεται, ψυχαγωγείται και τις άλλες 8 ώρες αναπαύεται. Από τα παραπάνω παραδείγματα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί είναι πολύ σημαντικό να εκτιμούμε το παρόν και την αξία των στιγμών.

Κάθε στιγμή είναι φευγαλέα και αξίζει να την βιώνουμε. Δεν θα έπρεπε για παράδειγμα το οκτάωρο που εργαζόμαστε να σκεφτόμαστε το οκτάωρο που διασκεδάζουμε. Γιατί σαφώς, όταν φτάσουμε στο οκτάωρο της διασκέδασης θα ταξιδέψουμε στο οκτάωρο της ανάπαυσης, ενώ στο οκτάωρο της ανάπαυσης θα βλέπουμε όνειρα που φορούν την εργασία μας. Με αυτόν τον τρόπο δεν ζούμε ποτέ το παρόν και δεν απολαμβάνουμε τα δώρα του. Πρέπει να προσπαθήσουμε να βιώνουμε κάθε στιγμή σαν να τη ζούμε για πρώτη φορά.

Η παρουσία μας στη φύση μπορεί να μας βοηθήσει σε αυτό το σκοπό. Όταν βρισκόμαστε στη φύση έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση και αντλούμε περισσότερη ενέργεια από το φως και τη δύναμη του ήλιου. Όταν ασκούμαστε δίπλα στη θάλασσα ή στο βουνό, είτε περπατώντας, είτε στεκάμενοι ακίνητοι για να αφουγκραστούμε το χώμα και το καθαρό οξυγόνο, επιτρέπουμε στο σώμα και το πνεύμα μας να αναζωογονηθεί. Όλοι μας βιώνουμε σε καθημερινή βάση ισχυρές αρνητικές δονήσεις. Η αναζωπύρωση της ψυχικής μας υγείας θα πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα ώστε να ανταπεξερχόμαστε στη σκυταλοδρομία της επιβίωσης.

πηγη